Etrafımızda bizi etkileyen o kadar çok şey var ki kendimiz ile baş başa kalabildiğimiz tek yer WC olmuş durumda. Diğer türlü etrafımızdaki en ufak bir şey dikkatimizi o yöne vermemizi sağladığından yeterli şekilde düşünemiyorum! Çok mu düzgün gidiyorum? Dur şimdi bir ayar çekecem! Gidişatının aq! Hah şimdi oldu. =)
"Türkün aklı, ya sıçarken ya da kaçarken çalışırmış" diye boşuna demiyoruz. Yazının başında dediğim gibi kendimizle baş başa kalabildiğimiz tek yer. Ha şimdi okuyanlardan biri çıkar "ya ben gazete okuyorum" derse buna bir nebze tamam derim ama biride "ben telefonumu da yanıma alıyorum", "laptopumuda yanıma alıyorum", "bizim WC'de televizyon var" veya "Cinebonus salonlarının WC'sinde lcd monitör var ama" der veya diyor ise şu andan itibaren yazıyı okumaya devam etmesin efendim! Size diyorum çıkıntı arkadaşım! Lütfen siktir olup gidiniz efendi!
Tuvaletten çıktıktan sonra hiç daha önce çözemediğiniz soruyu sıçarken çözdüğünüz olmadı mı? Yada sıçarken aklınıza bir şey geldiği ve çıkınca ilk karşınıza çıkana "demin aklıma ....... geldi" dediğiniz hiç olmadı mı? Hiç sıçarken yarının veya günün geri kalanının planlarını yapmadınız mı? Yada birini düşünüp arkadaşlığınızı değerlendirmediniz mi? Yada bunları tek ben mi yapıyorum?
Özetle, yine sıçarken bir gece böyle derin düşüncelere dalmış iken. Hiç bir gürültü ile irkilip daha sonra o gürültünün sizin osuruğunuz olduğunu farkettiğiniz zamanlar olmadı mı? Hep bana mı oluyor bunlar aq? He oldu işte bu gece! Ve bu yazıyı yazmakta sıçarken geldi aklıma! Hadi muhabbet yeteri kadar boka sarmışken baş baş!
Ben ossurugumdan uyanmadim da horlamamdan uyandigim olmustur :)O da bi sey sonucta :)))
YanıtlaSilGün gelir osuruğundan uyanır isen beni hatırla o zaman =) hahaha! =)
YanıtlaSilçok acıklı oldu bea... :)))
YanıtlaSilbizim bi katır vardı eskiden,sıçınca yere düşen bokun sesinden korkup sıçrardı:D
YanıtlaSil